Woensdag 3 januari naar Coyhaique 89 km

4 januari 2018 - Coyhaique, Chili

Vanaf gistermiddag heeft het steeds geregend. Ook toen ik vanochtend opstond regende het nog stevig. Had geen zin om te gaan. Na drie kwartier kreeg ik de indruk dat het iets minder werd en besloot dan toch om mijn spullen in te pakken en toch op weg te gaan. In de stromende regen mijn fiets bepakt. Broodjes klaargemaakt voor onderweg. Want dat is een probleem als het zo regent. Je hebt onderweg zelden een plek waar je even droog kunt staan en zogauw je een van de tassen openmaakt is alles direct zeiknat.
Rond 9:15 opwegen. Het regende nog stevig. Ik heb de keuze om het hele traject verhard te rijden of een binnenweg te nemen die ongeveer 12 km korter is maar wel 55 km onverhard en veel rustiger is. Deze keuze moet ik na 13 km maken. Op dat moment regende het nog steeds stevig en ik besluit om toch maar verhard te blijven rijden want van de omgeving is op dat moment weinig te zien door de laaghangende bewolking. Via de verharde weg ga je over de eerste 40 km steeds meer richting kust richting Puerto Aysen. De weg daalt richting zeeniveau en ondanks dat zitten er toch een aantal pittige klimmetjes in deze km. Na een uur lijkt het droog te worden omdat ik dan plotseling ook mijn schaduw weer zie meefietsen. Echter van korte duur want daarna begint het weer stevig te regenen en ik rij juist richting het meest grijzige stuk.
Na 40 km ongeveer kom je op de weg tussen Coyhaique en Puerto Aysen. Daar sla ik links af weer richting binnenland. En waarlijk ik kon het bijna niet geloven het werd droog ondanks dat ik steeds nog richting de grauwe grijze wolken moest. Langzaam nam de westenwind toe en die zorgde voor het open breken van de lucht en het steeds blauwer worden. Toch heeft het lang geduurd voordat ik mijn regenkleding uit heb gedaan. Ik vertrouwde het nog steeds niet. De laatste 48 km heb ik dus droog kunnen rijden met een lekker zonnetje. Het was weer eens prettig om de warmte van de zon in je rug te voelen.Het traject van Puerto Aysen naar Coyhaique is druk qua autoverkeer en de weg heeft geen stukje vluchtstrook. Dus soms is het erg krap wanneer er auto's passeren. In de laatste 15 km zit nog een venijnig stukje. Je moet dan in een korte tijd nog 350 hoogtemeters overwinnen. Op het hoogste punt is een mooi uitzichtspunt. Van daaruit overzie je de vallei waarin Coyhaique ligt en zie aan de overkant de stad liggen. Je daalt eerst weer een stevig 200 hoogtemeters om er daarna weer 100 te stijgen om in de stad te komen.
Ik overnacht nu in Hostel Huella Patagonica. De reden daarvan is dat daar Annemie Eyer werkt. Annemie zat in het eerste seizoen afl 3 van het programma 'naar het einde van de wereld' van Floortje Dessing. Zij leefde toen op een zeer afgelegen plek in het zuiden van Chili in een baai van het Beagle kanaal samen met de Chileense gaucho José. Wat ik begrepen heb is die aflevering recentelijk herhaald. Via Gerry van Lankveld had ik deze tip gekregen. Zij had Annemie twee jaar geleden een aantal keren bezocht en had me gevraagd om bij haar langs te gaan. Het is een zeer gezellig goed verzorgt hostel. De ontmoeting is heel gezellig. Haar vriend Marcel is er ook. Leeft al jaren op een zeilboot die ergens in Galicia ligt en waarmee hij diverse trips over de wereld heeft gemaakt. En het is weer eens gezellig om in het Nederlands een gesprek te hebben. Na het avondeten kwam ik terug op mijn kamer en daar zaten Salka en Marc. Het stel dat ik ruim twee weken gelden aan Lago Falkner voor het eerst had ontmoet en waarmee ik drie dagen lang op dezelfde plek heb overnacht. Vanaf Bariloche zijn zij een compleet andere route gaan rijden. En nu treffen we elkaar weer in een plaats waar het stikt van de hostels en hospedeja. Hoe kan dit toch zo gaan?
Morgen donderdag en vrijdag blijf ik hier. Fiets heeft een goede onderhoudsbeurt nodig door al de regen en modder van de afgelopen dagen. Daarnaast zou het weer in de loop van de week goed verbeteren.

Foto’s

7 Reacties

  1. Marja van Zenderen:
    4 januari 2018
    Wat gezellig voor jou al die leuke ontmoetingen in hostel Huella Patagonica ( Coyhaique )
  2. Yvonne Lutgerink:
    4 januari 2018
    Leuk verhaal weer Peter!
  3. Corrie Laming:
    5 januari 2018
    Peter, wat een prachtige foto's heb je gemaakt! Dat blikje drinken op de foto: is dat nu een brave cola of een stevige pint? :-)
  4. Jaap:
    5 januari 2018
    Het is genieten van jouw verhaal,iedere keer weer,en wij bewonderen jouw doorzettingsvermogen. Ook mooie foto's dat is dubbel genieten.Hier is het ook pokkeweer maar wij blijven binnen zitten balen. Geniet nog de komende tijd en wij wensen je een gezond en sportief 2018. Leuk dat je voor onze verjaardagen terug bent
  5. Peter:
    5 januari 2018
    Dat het bij jullie pokkenweer is begrijp ik omdat het winter is. Hier is het nu zomer en ook pokkenweer. Er is echter hoop men zegt dat het de komende dagen beter wordt
  6. Cor.veerhuis:
    6 januari 2018
    Ha peter. Stoer die foto met Annemie. Die aflevering was ergens in 2014 en kan ik mij nog wel heugen. Zij had eerst jaren met Marcel gezeild en is toen bij het beagle kanaal op een eenzame plek met die gaucho gaan samenwonen. Bijzondere ontmoetingen op een bijzondere reis die wij hier vanaf de bank een beetje meebeleven. Je gaat zuidelijker maar dat is omgekeerd als op ons halfrond. Voor jou zal het steeds kouder worden denk ik. Maar daar zul je wel rekening mee houden. Hoewel dat regenjasje? Een goede reis gewenst.
  7. Peter:
    6 januari 2018
    Ja het is zeker heel leuk om haar te ontmoeten en de verhalen van het leven daar te horen. Tevens is het leuk om ze beiden ook Marcel te ontmoeten die haar op die plek heeft achtergelaten omdat ze verliefd werd op José.