Update dinsdag 16 januari met het vliegtuig naar de overkant
14 januari 2018 - O'Higgins, Chili
Rond 4:30 komt de piloot ons halen voor de vlucht. Ik ga op stap met Lorene en Jason een Australisch stel dat een tocht van 6 weken maakt en volgende week donderdag in El Calefate het vliegtuig moet halen.
Het vliegveldje ligt aan de overkant van het hostel. Aangekomen bij het vliegtuig ga je denken hoe krijgt hij al die spullen erin. Nou dat duurt even maar na 1 uur zit alles in het toestel en zijn we klaar om te vertrekken.
Rond 18 uur stijgen we op voor een vlucht van dik 1 uur. We hebben veel geluk de bewolking is redelijk weggetrokken. Wel is er redelijk veel turbulentie. Langzaam veranderd de wereld onder ons van velen meren en bosrijk naar besneeuwde bergtoppen bedekt met grote gletsjers. Veel van deze gletsjers komen in een gebied bij elkaar en vormen daarmee een grote gletsjer die ruim 400 km ver rijk en waarvan de O'Higgins een onderdeel van vormt. Deze ijsvlakte loopt van de Stille Oceaan tot ver in Chili en Argentinië. De piloot neemt rustig de tijd om ons van dit natuurwonder te laten genieten. Hij had al eerder verteld dat de O'Higgins gletsjer die in Lago O'Higgins uitloopt in de maand juni 300 meter is teruggetrokken. Men vermoed dat het komt door vulkanische activiteiten. Ik hoop dat de foto's jullie een goede indruk geven. Door de turbulentie en de kleine raampjes was het soms niet makkelijk. Na 75 minuten landen we op een landingstrip aan de overkant van het meer op ongeveer 600 meter hoogte. Maar helaas we moeten onze papoorten laten afstempelen bij de douane post die 12 km terug langs de weg ligt en ongeveer 350 meter lager. Het is ondertussen tegen achten dat de fietsen weer in elkaar zitten en bepakt zijn. Snel naar beneden in de hoop dat het kantoor nog open is want we willen morgen om 6 uur vertrekken om de eerste boot van 11 uur bij het volgende meer 22 km verderop te halen. De eerste 6 km gaan over een redelijk pad door het bos. Daarna begint echt de afdaling en wordt ook de weg op sommige plaatsen erg slecht. Daarnaast zijn een aantal van die slechte stukken ook erg stijl ruim boven de 12%. Dat wordt wat morgen denk ik al. Die boot van 11 uur die haal ik nooit dan maar de boot van 17 uur. Kwart voor negen kom ik als eerste bij de douane aan en krijg mijn stempels. Eigenlijk zijn ze om 8 uur gesloten. Dus dat was geluk hebben. Geef gelijk aan dat er nog twee personen komen dat was geen probleem. Lorene en Jason besluiten om alvast een stukje naar boven terug te rijden. Ik besluit nog verder af te dalen naar een kampeerveldje 1 km verderop. Nou dat stuk was nog het slechtste en met de stijle te stukken. De eigenaar van het kampeerveldje brengt vaak de bagage met paarden naar boven. Dan gaat hij tot aan de Argentijnse douane post die aan het volgende meer ligt. Helaas heeft hij niet genoeg paarden daarnaast ben ik de enige die kant op. Hij kan me wel met 4x4 tot aan de grens brengen dat is 16 km verderop en dan moet ik nog 5 km tot aan het meer en de douane over een wandelpad en dat zou me € 60 kosten. Dat vond ik toch iets teveel in relatie met het feit dat juist het wandelpad het zwaarste was. Rond 10 uur stond mijn tent. Nog gauw een lekkere empanada en een biertje verorberen dat ik meegenomen had en dan de slaapzak in.
Het vliegveldje ligt aan de overkant van het hostel. Aangekomen bij het vliegtuig ga je denken hoe krijgt hij al die spullen erin. Nou dat duurt even maar na 1 uur zit alles in het toestel en zijn we klaar om te vertrekken.
Rond 18 uur stijgen we op voor een vlucht van dik 1 uur. We hebben veel geluk de bewolking is redelijk weggetrokken. Wel is er redelijk veel turbulentie. Langzaam veranderd de wereld onder ons van velen meren en bosrijk naar besneeuwde bergtoppen bedekt met grote gletsjers. Veel van deze gletsjers komen in een gebied bij elkaar en vormen daarmee een grote gletsjer die ruim 400 km ver rijk en waarvan de O'Higgins een onderdeel van vormt. Deze ijsvlakte loopt van de Stille Oceaan tot ver in Chili en Argentinië. De piloot neemt rustig de tijd om ons van dit natuurwonder te laten genieten. Hij had al eerder verteld dat de O'Higgins gletsjer die in Lago O'Higgins uitloopt in de maand juni 300 meter is teruggetrokken. Men vermoed dat het komt door vulkanische activiteiten. Ik hoop dat de foto's jullie een goede indruk geven. Door de turbulentie en de kleine raampjes was het soms niet makkelijk. Na 75 minuten landen we op een landingstrip aan de overkant van het meer op ongeveer 600 meter hoogte. Maar helaas we moeten onze papoorten laten afstempelen bij de douane post die 12 km terug langs de weg ligt en ongeveer 350 meter lager. Het is ondertussen tegen achten dat de fietsen weer in elkaar zitten en bepakt zijn. Snel naar beneden in de hoop dat het kantoor nog open is want we willen morgen om 6 uur vertrekken om de eerste boot van 11 uur bij het volgende meer 22 km verderop te halen. De eerste 6 km gaan over een redelijk pad door het bos. Daarna begint echt de afdaling en wordt ook de weg op sommige plaatsen erg slecht. Daarnaast zijn een aantal van die slechte stukken ook erg stijl ruim boven de 12%. Dat wordt wat morgen denk ik al. Die boot van 11 uur die haal ik nooit dan maar de boot van 17 uur. Kwart voor negen kom ik als eerste bij de douane aan en krijg mijn stempels. Eigenlijk zijn ze om 8 uur gesloten. Dus dat was geluk hebben. Geef gelijk aan dat er nog twee personen komen dat was geen probleem. Lorene en Jason besluiten om alvast een stukje naar boven terug te rijden. Ik besluit nog verder af te dalen naar een kampeerveldje 1 km verderop. Nou dat stuk was nog het slechtste en met de stijle te stukken. De eigenaar van het kampeerveldje brengt vaak de bagage met paarden naar boven. Dan gaat hij tot aan de Argentijnse douane post die aan het volgende meer ligt. Helaas heeft hij niet genoeg paarden daarnaast ben ik de enige die kant op. Hij kan me wel met 4x4 tot aan de grens brengen dat is 16 km verderop en dan moet ik nog 5 km tot aan het meer en de douane over een wandelpad en dat zou me € 60 kosten. Dat vond ik toch iets teveel in relatie met het feit dat juist het wandelpad het zwaarste was. Rond 10 uur stond mijn tent. Nog gauw een lekkere empanada en een biertje verorberen dat ik meegenomen had en dan de slaapzak in.
