Maandag 12 februari van Russfin naar Rio Grande 147 km in een windvlaag

12 februari 2018 - Rio Grande, Argentinië

Ik had me voorgenomen om in twee dagen naar Rio Grande te fietsen. Mijn wildkampeerplek zou ergens 100 km verderop liggen en dan zou de tweede dag nog 45 km zijn. Maar wat gebeurde er vandaag? Allereerst de onverharde weg tot iets over de Chileense grens was beregoed en lekker om te rijden. Ten tweede er stond een redelijk windje dat ik eigenlijk op misschien 7 km na de hele weg in de rug had. Het gevolg hiervan was dat ik om 14 uur op mijn beoogde kampeerplek was.
De route in Chili was zoals gezegd tof om te rijden ook landschappelijk. Door een mooi dal waar veel Guanaco's (een van de lama soorten) te zien zijn die vaak in groepjes je op een veilige.afstand observeren. Veel schapen en af en toe wat koeien. Regelmatig ook grillige bomen en bossen, kortom een mooie omgeving. En naarmate ik nu zuidelijker kom komen ook weer de bergen in beeld met hier en daar besneeuwde en verijsde toppen.
Bij de Chileense grens aangekomen was er nog even discussie over mijn fiets. Ik had namelijk bij de laatste binnenkomst in Chili geen nieuw registratiedocument van mijn fiets ontvangen dat vond de beambte op die post niet nodig en deze dus wel. Gelukkig kon ik de eigendomspapieren via een scan op mijn telefoon laten zien en kon ik verder.
Het Argentijnse deel is kaal en dor geen bom en struik meer te zien. Erg heuvelachtig met een aantal venijnige klimmetjes. Tot aan mijn geplande overnachtingsplaats heb ik geen goed alternatief gezien. En aangezien het steeds harder was gaan waaien had ik niet zo veel zin om in een klapperende tent te overnachten. Toen ik daar om 14 uur stond dacht ik nog een goeie twee uur doorrijden en ik kan ergens binnen slapen. Daarnaast da ht ik nu heb ik een mooie wind mee en redelijk lekker weer morgen moet ik maar weer zien wat het wordt. Zo gezegd zo gedaan dus op weg naar Rio Grande. Onderweg daar naartoe komt er een Argentijnse auto naast me rijden. De bestuurder vraagt of ik nog water nodig heb. Dat was niet het geval. Had al extra water bij me voor het geval dat ik ergens zou wildkampeerplek waar geen water in de buurt is. Iets verderop staat hij langs de kant van de weg en vraagt waar ik als einddoel naartoe ga. Hij had wel interesse om mijn spullen, fiets, kampeerspullen en tassen te kopen. Helaas voor hem ben ik dat niet van plan.
12 km Voor Rio Grande komt de onverharde weg uit op de verharde route National en gaat dan voor 3 km in noordwestelijke richting. Toen pas merkte ik hoe de wind in de loop van de middag ik kracht was toegenomen. Op sommige momenten werd ik bijna van de fiets geblazen. Ik was dan ook heel erg blij dat er een redelijke strook langs de snelweg lag want ik zwalkte van links naar rechts en niet door de drank. Als je even stilstond koste het Veel moeite om niet om te gaan. In de afgelopen weken heb ik een aantal fietsers ontmoet die naar het noorden gingen en dit vertelde. Nu heb ik het dan zelf ervaren gelukkig maar een paar km voor diegene die naar het noorden fietsen is het vele honderden km.
Ik blijf hier een extra dag. Daarna ga ik via de route National naar Ushuaia ongeveer 210 km verder. Waarbij ik nog een behoorlijke pas over moet. Een motorrijder vertelde dat het er van de week regende en dat er boven op de pas sneeuwde en de weg verijst was. Daarnaast staat er meestal veel tegenwind. Hoe deze laatste dagen verlopen zal dus veel afhangen van het weer.

Foto’s

2 Reacties

  1. Els van Biljouw:
    13 februari 2018
    Hoi Peter.
    Jij was niet de enig die over de weg zwalkte. Hier zwalkte men ook wat af de afgelopen dagen. Alaaf
    Een mooie reis verder. Jij geniet daar en ik geniet hier van je mooie verhalen en foto's
    Groetjes Els
  2. Esther Kock:
    16 februari 2018
    Was hard werken voor je....