Vrijdag 9, zaterdag 10 en zondag 11 februari Parador Russfin 227 km
11 februari 2018 - Munizaga, Chili
Onverwacht toch op een mooie overnachtingsplaats terecht gekomen. Overnacht vandaag bij een houtfabriek waar ik langs kwam en zag dat er een restaurant was. Daar wilde ik gebruik van maken. Toen ik op het terrein aankwam zag ik tevens dat je er ook kon overnachten. Mijn bedoeling was eigenlijk om 15 km verderop na een dagetape van 85 km wild te kamperen. Dit leek me een betere oplossing aangezien ik aan de lucht zag dat er mogelijk regen aankwam. En ik had het goed ingeschat. Nadat ik na de lunch buiten kwam regende het ook. Vanochtend al vroeg, half zeven, vertrokken. De reden hiervan was zoals gewoonlijk de wind. De eerste 35 km van vandaag gingen vooral in westelijke richting en rond 5 uur vanochtend merkte ik dat het matig waaide dit tot in tegenstelling tot gisteren en eregisteren toen er weer een stevige wind stond die ik vooral de laatst 17 km stevig tegen had. Ik hoopte dat de wind pas na 10 uur toe zou nemen. Rond 10 uur moest ik na mijn idee op het punt kunnen zijn waar de weg naar het oosten zou afbuigen. En dat was ook juist gegokt. Na 10 uur nam de wind weer toe en reed ik lekker met de wind in de rug oostwaarts. Nou lekker is iets anders. Het landschap waar ik de afgelopen drie dagen door gefietst heb is mooi doordat het erg glooiend is en ook pittig omdat er regelmatig pittige klimmetjes van 13, 14 % inzitten. Het landschap heeft veel weg van het rijden door een duinlandschap. Zo'n 140 km heb ik langs de zee gefiets met regelmatig zicht erop.
Vrijdag helaas zonder ontbijt vertrokken want dat stond pas om acht uur klaar terwijl de ferry om negen uur vertrekt en ik nog vier km die kant op moest fietsen. Dus dat was haastig een kop koffie drinken brood smeren en in servetten verpakken en snel wegwezen. Rond half negen bij de ferry. Het was er weer een drukte van jewelste. Mocht direct doorrijden naar de boot en na de controle van de papieren naar de hoek waar de fietsen gestald worden. Er stonden al de nodige bepakte fietsen. Aan boord zitten vier fietsers bijelkaar. Twee uit Brazilië Harry en Ally en een ander stel, zij Amerikaanse Kristene en hij uit Finland Villa genaamd. De laatste twee zijn in het uiterste puntje van Alaska vetrokken en onderweg naar hun einddoel Ushuaia. Ze zijn nu 20 maanden onderweg. Ondertussen komen er nog 5 andere fietsers in beeld. Een stel uit Frankrijk onderweg vanuit Colombia en nog drie Amerikanen onderweg vanuit Rio de Janeiro via Peru en Bolivia. Zij allen hebben elkaar al eens eerder ergens op hun trip ontmoet. Totaal 10 fietsers allen onderweg naar Ushuaia. Voor mij is het de eerste keer dat ik ze ontmoet. Nadat de ferry in Povenir is aangekomen gaan we met 8 man gezamenlijk op weg. Door het tempo verschil rijd je al snel in verschillende groepjes. Voor de afwisseling staat er weer eens ontzettend veel wind die de eerste 17 km erg in ons nadeel was. Eigenlijk is het kenmerk van Tierra del Fuego dat het er altijd waait en dat het daardoor ook erg koud is.
Na 17 km draait de weg naar het no en hebben we er erg veel plezier van. Rond 17 uur zijn we op de plek waar ik wil overnachten. De anderen rijden door. Zij willen al dichter bij de plek kamperen waar we morgen naar de pinguïns gaan om daarna door te rijden naar Argentinië. Zij gaan iets hoger al de grens over omdat de rest van die route verhard is. Ik kies ervoor om langer in zuidelijke richting door Chili te rijden. Deze route is echter onverhard maar is landschappelijk mooier volgens kenners van de streek en heeft minder last van verkeer.
Zaterdag ben rond 9 uur onderweg de eerste 40 km heb ik de wind in de rug gehad en die zijn dan ook na 2 uur achter de rug. Daarna ging de weg naar het zw en doordat de weg direct langs het open water ligt ook veel last van de wind. De 15 km naar pinguïnspark gingen dan ook erg langzaam en waren ook zwaar doordat de weg ook nog eens slechter is. Het Amerikaans Finse stel is er al. In de tijd dat ik in het park ben komen ook de meeste andere fietsers binnen, behalve de Brazilianen. Na verloop van tijd nemen we afscheid van elkaar. Mogelijk zien we elkaar nog in Ushuaia. De anderen gaan 15 km terug om de weg te vervolgen richting Argentinië. Ik zoek een kampeerplek in de buurt van het park. Krijg van een motorrijder de tip dat er een km verderop een hutje staat met twee bedden een tafel en een kachel. Daar ga ik gebruik van maken. Rond 14:30 zat ik lekker in de zon uit de wind voor het hutje. Nu zit ik lekker met een glas wijn naar buiten te kijken in een omgeving met bomen en waar twee vossen opzoek zijn naar voedsel. Morgen weer verder richting Rio Grande dat moet in twee dagen te doen zijn
Vrijdag helaas zonder ontbijt vertrokken want dat stond pas om acht uur klaar terwijl de ferry om negen uur vertrekt en ik nog vier km die kant op moest fietsen. Dus dat was haastig een kop koffie drinken brood smeren en in servetten verpakken en snel wegwezen. Rond half negen bij de ferry. Het was er weer een drukte van jewelste. Mocht direct doorrijden naar de boot en na de controle van de papieren naar de hoek waar de fietsen gestald worden. Er stonden al de nodige bepakte fietsen. Aan boord zitten vier fietsers bijelkaar. Twee uit Brazilië Harry en Ally en een ander stel, zij Amerikaanse Kristene en hij uit Finland Villa genaamd. De laatste twee zijn in het uiterste puntje van Alaska vetrokken en onderweg naar hun einddoel Ushuaia. Ze zijn nu 20 maanden onderweg. Ondertussen komen er nog 5 andere fietsers in beeld. Een stel uit Frankrijk onderweg vanuit Colombia en nog drie Amerikanen onderweg vanuit Rio de Janeiro via Peru en Bolivia. Zij allen hebben elkaar al eens eerder ergens op hun trip ontmoet. Totaal 10 fietsers allen onderweg naar Ushuaia. Voor mij is het de eerste keer dat ik ze ontmoet. Nadat de ferry in Povenir is aangekomen gaan we met 8 man gezamenlijk op weg. Door het tempo verschil rijd je al snel in verschillende groepjes. Voor de afwisseling staat er weer eens ontzettend veel wind die de eerste 17 km erg in ons nadeel was. Eigenlijk is het kenmerk van Tierra del Fuego dat het er altijd waait en dat het daardoor ook erg koud is.
Na 17 km draait de weg naar het no en hebben we er erg veel plezier van. Rond 17 uur zijn we op de plek waar ik wil overnachten. De anderen rijden door. Zij willen al dichter bij de plek kamperen waar we morgen naar de pinguïns gaan om daarna door te rijden naar Argentinië. Zij gaan iets hoger al de grens over omdat de rest van die route verhard is. Ik kies ervoor om langer in zuidelijke richting door Chili te rijden. Deze route is echter onverhard maar is landschappelijk mooier volgens kenners van de streek en heeft minder last van verkeer.
Zaterdag ben rond 9 uur onderweg de eerste 40 km heb ik de wind in de rug gehad en die zijn dan ook na 2 uur achter de rug. Daarna ging de weg naar het zw en doordat de weg direct langs het open water ligt ook veel last van de wind. De 15 km naar pinguïnspark gingen dan ook erg langzaam en waren ook zwaar doordat de weg ook nog eens slechter is. Het Amerikaans Finse stel is er al. In de tijd dat ik in het park ben komen ook de meeste andere fietsers binnen, behalve de Brazilianen. Na verloop van tijd nemen we afscheid van elkaar. Mogelijk zien we elkaar nog in Ushuaia. De anderen gaan 15 km terug om de weg te vervolgen richting Argentinië. Ik zoek een kampeerplek in de buurt van het park. Krijg van een motorrijder de tip dat er een km verderop een hutje staat met twee bedden een tafel en een kachel. Daar ga ik gebruik van maken. Rond 14:30 zat ik lekker in de zon uit de wind voor het hutje. Nu zit ik lekker met een glas wijn naar buiten te kijken in een omgeving met bomen en waar twee vossen opzoek zijn naar voedsel. Morgen weer verder richting Rio Grande dat moet in twee dagen te doen zijn
Geniet nog lekker,