Dinsdag 9 januari naar Puerto Bertrand 67 km
10 januari 2018 - Puerto Bertrand, Chili
Had ik mijn verslag net klaar werd het niet opgeslagen omdat het internet niet werkte vandaar het verslag vandaag.
Het was een geweldige dag vandaag. Voor het eerst sinds het noorden van Argentinië had ik weer eens een strak blauwe hemel en was het niet nodig om de regenkleding standby achterop te hebben. Rond 9 uur vertrokken en toen was het in de zon al zo warm dat ik mijn jack al uit kon doen. Ik ging op weg richting Cochrane de laatste behoorlijke plaats langs de Carretera Austral. Vanaf Rio Tranquilo nog 110 km. Dat vond ik iets teveel om in één te doen. Daarom doe ik het in twee dagen.
De eerste 20 km gingen redelijk omhoog met een paar pittige stijgingen. Daarna daalt de weg weer naar het nivo waarop ik de dag ben begonnen. Tot 50 km blijft hij dan redelijk vlak. Tot die tijd rij je steeds langs het grote Lago General Carrera. Je ziet het meer en zijn omgeving maar af en toe doordat er heuvels tussen de weg en het meer liggen. In de eerste 30 km die naar het westen lopen heb je ook regelmatig zicht op de besneeuwde en met gletsjers bedekte toppen van Campo de Hielo Norte. Een zeer groot met gletsjers bedekt berggebied in deze regio.
Zoals Cruijff het zei "ieder voordeel heeft ook een nadeel" had deze dag het ook. Het stikte van de horzels in dit traject. Zogauw je maar stilstond of langzaam reed zwermde ze rond je en was ik een gewillig slachtoffer voor ze.
Na 50 km kwam er een afslag richting Puerto Bertrand en ging de weg ook weer stevig omhoog 12%. Juist op dat deel waren ze de toplaag van de weg aan het wegschrapen met als gevolg veel zand en, omdat ze de weg daarbij ook nat maken, veel modder. Tevens komen alle keien los te liggen. Kortom de weg was voor Petertje niet meer te fietsen dus werd het 750 douwen. Aangezien het deel dat daarna kwam al helemaal klaar was en goed aangereden was het daarna tof fietsen. Deze weg daalde op een gegeven moment mooi af in het dal van Lago Bertrand. Een geweldig mooie omgeving met besneeuwde en met gletsjers bedekte toppen. Ook dit dal moest ik weer met een stukje klimmen verlaten om daarna af te dalen in het dal waar Puerto Bertrand in ligt. Ondanks de grote meren oogt gebied waar ik vandaag doorheen gereden ben droger en bevat meer rotsen. De echte bossen en met bossen bedekte hellingen zijn verdwenen.
En vanavond was er nog een verrassing namelijk: dat ik in dezelfde hospedaje overnacht als de familie die mij zondagmorgen aanbood om mijn bagage mee te nemen.
Morgen nog 46 km naar Cochrane en dan twee rustdagen alvorens verder te rijden naar O'Higgins 214 km verder en van daaruit weer de grens over naar Argentinië.
Het was een geweldige dag vandaag. Voor het eerst sinds het noorden van Argentinië had ik weer eens een strak blauwe hemel en was het niet nodig om de regenkleding standby achterop te hebben. Rond 9 uur vertrokken en toen was het in de zon al zo warm dat ik mijn jack al uit kon doen. Ik ging op weg richting Cochrane de laatste behoorlijke plaats langs de Carretera Austral. Vanaf Rio Tranquilo nog 110 km. Dat vond ik iets teveel om in één te doen. Daarom doe ik het in twee dagen.
De eerste 20 km gingen redelijk omhoog met een paar pittige stijgingen. Daarna daalt de weg weer naar het nivo waarop ik de dag ben begonnen. Tot 50 km blijft hij dan redelijk vlak. Tot die tijd rij je steeds langs het grote Lago General Carrera. Je ziet het meer en zijn omgeving maar af en toe doordat er heuvels tussen de weg en het meer liggen. In de eerste 30 km die naar het westen lopen heb je ook regelmatig zicht op de besneeuwde en met gletsjers bedekte toppen van Campo de Hielo Norte. Een zeer groot met gletsjers bedekt berggebied in deze regio.
Zoals Cruijff het zei "ieder voordeel heeft ook een nadeel" had deze dag het ook. Het stikte van de horzels in dit traject. Zogauw je maar stilstond of langzaam reed zwermde ze rond je en was ik een gewillig slachtoffer voor ze.
Na 50 km kwam er een afslag richting Puerto Bertrand en ging de weg ook weer stevig omhoog 12%. Juist op dat deel waren ze de toplaag van de weg aan het wegschrapen met als gevolg veel zand en, omdat ze de weg daarbij ook nat maken, veel modder. Tevens komen alle keien los te liggen. Kortom de weg was voor Petertje niet meer te fietsen dus werd het 750 douwen. Aangezien het deel dat daarna kwam al helemaal klaar was en goed aangereden was het daarna tof fietsen. Deze weg daalde op een gegeven moment mooi af in het dal van Lago Bertrand. Een geweldig mooie omgeving met besneeuwde en met gletsjers bedekte toppen. Ook dit dal moest ik weer met een stukje klimmen verlaten om daarna af te dalen in het dal waar Puerto Bertrand in ligt. Ondanks de grote meren oogt gebied waar ik vandaag doorheen gereden ben droger en bevat meer rotsen. De echte bossen en met bossen bedekte hellingen zijn verdwenen.
En vanavond was er nog een verrassing namelijk: dat ik in dezelfde hospedaje overnacht als de familie die mij zondagmorgen aanbood om mijn bagage mee te nemen.
Morgen nog 46 km naar Cochrane en dan twee rustdagen alvorens verder te rijden naar O'Higgins 214 km verder en van daaruit weer de grens over naar Argentinië.
Veel plezier nog en veel mooie momenten.
Veel groeten.