Woensdag 31 jan en donderdag 1 febr naar Punta Arenas 248 km

Ik durf het bijna niet op te schrijven omdat ik bang ben dat het spreekwoord 'dit is de goden verzoeken' op mij afroep. Gisteren heb ik gigantisch kunnen profiteren van de wind. Om 8 uur ben ik vertrokken en had in de planning staan om in 3 dagen naar Punta Arenas te fietsen. Vertrok met matig weer er vielen zelfs wat druppels en het waaide lichtjes. De route gaat de eerste 14 km in oostelijke richting. Daarna buigt hij af voor 50 km naar het zuidoosten en de volgende 38 km weer naar het oosten. Daarbij volgt de weg een beetje de vorm van de grens tussen Chili en Argentinië. Na ongeveer 100 km zou ik in het gehucht Morro Chico aankomen. Eigenlijk is het alleen de Chileense douanepost. Daar zou een schuur staan en een vervallen huis waar veel fietsers overnachten. Daar had ik ook mijn overnachting gepland. Na 1 uur nam de wind toe en hij kwam vooral uit het westen. Dat was boffen eerst had ik het nog niet zo goed in de gaten totdat ik een fietser vanuit de andere kant heuvel op zag lopen dik ingepakt in zijn windjack en warme muts. Het was Peppe uit Argentinië 85 jaar oud. Gestart in Ushuaia en op weg naar ergens in Argentinië. Ik reed nog steeds in korte broek shirt en jackje. Van kou was voor mij nog geen sprake. Wat later kom ik een Spanjaard tegen ook dik ingepakt en stevig aan het trappen om tegen de wind vooruit te komen. En zo ging het die dag verder met een Amerikaan die me vroeg of hij nog iets goeds tegen zou komen om te eten en te slapen. Eten dat wist ik net 15 km daarvoor was ik een restaurant gepasseerd. Voor slaapplaatsen zou het moeilijk worden. Er zijn maar weinig plaatsen te vinden waar beschutting is van bomen en struiken. En als je die al gevonden hebt dan staat er vaak nog een groot hek om waar weinig openingen in te vinden zijn.
Even later staat er een meid naast een klein camperbusje. Ze wenkt me en vraagt of ik misschien nog wat te eten of drinken nodig heb. Ik niet zeg ik voor mij is het een makkelijke dag misschien de zwoegers die langzaam vooruit komen de andere kant op. Ze komen uit Noorwegen en eentje woont in Alesund vlak bij Stefan mijn zoon.
Om 13:30 kom ik op mijn geplande overnachtingsplaats. Er lopen twee Duitse jongens rond die ook een slaapplaats zoeken. Ze houden het voor gezien voor vandaag. Een van de twee heeft last gekregen van zijn knie door het gezwoeg tegen de wind in. Blijkbaar was het gisteren nog erger. Aangezien het zo lekker ging dacht ik waarom rijd ik niet verder. Verder rijden betekende wel dat de weg meer naar het zuiden gaat en dat er de komende 43 km alleen maar door een open vlakte gaan waar geen beschutting is om de tent op te zetten. Dus wel een gok die goed is uitgepakt. Niet veel last gehad van de stevige wind als alleen dat ik toen wel merkte dat het erg koud was. Negen graden op de termometer voelt bij zo'n wind aan als vrieskou. Zeker toen het ook nog eens begon te regenen. Ondanks dat was ik toch 3 uur later in het volgende gehucht Villa Tehuelches. Het hostel zat helaas vol. Toen maar eerst gaan eten in Lekker een goed stuk lamsvlees,iets anders is op platte land vaak niet te krijgen, met een goed bord friet en een lekkere fles wijn. En dat alles voor € 10. Toen op zoek naar een kampeerplek. Bij de Carabineros langs om te vragen waar ik kon staan. Ze verwezen me naar het Rodeostadion ietsjes verderop. Daar aangekomen stonden er al twee fietsers. Ook zij zijn op weg naar het noorden en gaven aan dat ze door de wind bijna geen km kunnen maken. Gisteren hadden ze zelfs stukken moeten lopen en was het nog een kunst om vooruit te komen. Gezien de wind besluiten we om ieder in een van de paardenstallen te slapen. Op mijn gemak mijn slaapplaats in orde gemaakt mijn restantje wijn opgedronken en op tijd gaan slapen om morgen vroeg op te staan. Wil om 6 uur vertrekken hopelijk is dan de wind nog matig.
Helaas vanochtend waren er toch al behoorlijke windvlagen. Ondanks dat toch om 6 uur vetrokken voor de laatste 100 km naar Punta Arenas. Gelukkig dat ik gisteren die extra 43 km heb gefietst want vandaag had ik iets meer last van de wind zeker geen voordeel van de wind vandaag. Veel zijwind met behoorlijk windstoten. Het was zorgen om niet al teveel te zwabberen over de weg want deze route is ook nog eens wat drukker qua verkeer.
Fietsen in Patagonië is omgaan met wind, regen, uitgestrekte droge vlakten, eenzaamheid, puur landschap, stevig klimmen, mooi berglanschap, goede en gruwelijke wegen eigenlijk teveel om op te noemen. En hoe ik het soms ook verfoei het overwinnen ervan geeft mij in iedergeval en kick en is ook de reden waarom ik aan deze tocht ben begonnen en ook fietsend teneinde wil brengen. En het is niet zo ver meer.
Vlak voor Punta Arenas krijg je zicht op het Magellaankanaal. Dit kanaal loopt van de Indische Oceaan naar de Atlantische Oceaan. Dit kanaal steek ik de komende dagen met de ferry over om echt in 'Vuurland' 'Tierra del Fuego' te komen.
Via een mooi fietspad lang dit water kom je de stad in. Zit nu in Hostel Patagonië en bekijk nog hoeveel dag ik hier blijf. Ik heb denk ik nog 10 fietsdagen nodig en wil uiterlijk 21 februari in Ushuaia zijn. Dus nog tijd zat.